عفونت دندان بعد از ایمپلنت

عفونت دندان بعد از ایمپلنت به چه صورت است؟ یکی از اتفاقاتی که ممکن است پس از کاشت ایمپلنت دندان با آن مواجه شوید، عفونت است. عفونت دندان بعد از ایمپلنت عارضه ای جدی است که ممکن است پس از جراحی ایمپلنت و یا پس از گذشت سال ها اتفاق افتاده و علائمی مانند خونریزی، چرک، قرمزی و تورم به همراه داشته باشد. در برخی موارد به علت شدید بودن عفونت و عدم درمان نامناسب، دندانپزشک مجبور است ایمپلنت را خارج کند. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی درباره علل، علائم و انواع عفونت دندان بعد از ایمپلنت بیان کنیم، با ما همراه باشید. 

احتمال عفونت بعد از ایمپلنت دندان چقدر است؟

عفونت یکی از شایعترین عوارض جراحی ایمپلنت دندان شناخته می‌شود اما نمی‌توان به صورت دقیق مشخص نمود که تعداد از بیماران پس از کاشت دندان طبیعی، دچار این مشکل می‌شوند. اما نکته قابل توجه این است که در شرایطی که اقدامات و مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان به خوبی رعایت شوند و متخصص ایمپلنت در زمینه کاری خود تخصص و مهارت بالایی داشته باشد، لزوما درگیر عفونت بعد از ایمپلنت دندان نخواهید شد. عفونتی که پس از جراحی ایمپلنت رخ می‌دهد ممکن است در هنگام جراحی وارد ناحیه شده، یا به دلیل عدم رعایت بهداشت توسط بیمار و عدم مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک باشد. توصیه می‌شود نیم ساعت پیش از انجام جراحی ایمپلنت تمامی بیماران برای جلوگیری از تمامی عفونت ها، یک گرم آموکسی سیلین را مصرف کنند که معادل دو عدد کپسول آموکسی سیلین 500 است. دکتر علی قمری دارای بورد تخصصی پریودانتیکس (جراحی لثه و ایمپلنت)، با بیش از یک دهه سابقه فعالیت درمانی حرفه ای می باشد. به همین منظور پیشنهاد می‌کنیم برای انجام ایمپلنت دندان به دکتر علی قمری مراجعه کنید.

چرا دندان ایمپلنت شده عفونت می کند؟

عفونت بعد از ایمپلنت دندان زمانی ایجاد می شود که باکتری ها به لثه و استخوان فک وارد شود، این عارضه که توسط باکتری ها ایجاد می شود ممکن است بعد از کاشت و یا مدتی بعد از آن اتفاق بیافتد. در هر صورت عفونت باکتریایی ایمپلنت دندان با درد و ناراحتی همراه است و ممکن است که جویدن و تناول غذا را برایتان با مشکلاتی همراه سازد. ممکن است این اتفاق بعد از چند سال رخ دهد،اما در هر صورت نیاز به توجه و درمان دارد. یکی از مهم ترین دلایل عفونت دندان بعد از کاشت ، انتخاب ایمپلنت بی کیفیت و نامناسب است. اینکه شما از چه برند و ایمپلنتی استفاده کنید در عوارض بعد از آن نقش مهمی دارد. حتما از بهترین مارک ایمپلنت استفاده کنید و از جراح بخواهید که معتبرترین آن را به شما پیشنهاد دهد. اگر در جایگزینی دندان از ایمپلنت های تیتانیوم استفاده نشده باشد، به دلیل کیفیت پایین مواد کاشت، احتمال رشد عفونت بیشتر است. پری ایمپلنتیت در 28 درصد افرادی که اقدام به کاشت می کنند رخ می دهد و ایجاد آن به طور حتم منجر به نارسایی ایمپلنت نمی شود. شیوع بالای عفونت ایمپلنت دندان، بر وظیفه دندانپزشکان برای آگاهی دادن به بیمار در مورد به خطر احتمالی عفونت و کاهش عوامل خطر تأکید می کند.

در ادامه عواملی که احتمال عفونت ایمپلنت دندان را بیشتر می کند شامل موارد زیر است :

• وجود بیماری های لثه و عفونت آن این عارضه را تهدید میکند. این مساله باعث تحلیل لثه و از بین رفتن ایمپلنت می شود.
• مصرف دخانیات زیاد نیز تاثیر گذار است چرا که دخانیات باعث محدود شدن جریان خون در لثه ها شده و خشکی دهان را ایجاد می کند. همچنین زمینه رشد باکتری در محیط دهان را نیز افزایش می دهد.
• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان نیز نقش مهمی دارد. هرچه دندان های شما مرتب و تمیز تر باشد مجالی برای رشد باکتری باقی نمی ماند. اهمیت مسواک و استفاده از دهانشویه بعد از ایمپلنت دندان دو چندان خواهد شد تا از رشد باکتری ها در دندان جلوگیری شود.
• از مهم ترین موارد هم مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان است که باید با دقت و ملاحظه انجام شود تا فرآیند کاشت دندان تکمیل و به درستی انجام شود.

علائم عفونت ایمپلنت دندان

ایمپلنت های دندانی به یک راه حل محبوب و موثر برای جایگزینی دندانهای از دست رفته تبدیل شده اند. با این حال، مانند هر روش جراحی، خطر عفونت وجود دارد. برای بیماران مهم است که از علائم عفونت ایمپلنت دندانی آگاه باشند تا از عوارض جلوگیری کنند. علائم عفونت ایمپلنت دندان عبارت است از:

طعم یا بوی نامطبوع

بیماران مبتلا به ایمپلنت های دندانی آلوده ممکن است طعم یا بوی نامطبوع مداومی را در دهان خود تجربه کنند که اغلب در نتیجه فعالیت باکتری در محل کاشت است. این علامت را نباید نادیده گرفت و باید به سرعت توسط یک متخصص دندانپزشک ارزیابی شود.

درد یا ناراحتی

یکی از شایع ترین علائم عفونت ایمپلنت دندان درد یا ناراحتی مداوم در اطراف محل ایمپلنت است که ممکن است با تورم، قرمزی یا حساسیت در لثه های اطراف همراه باشد. به بیماران توصیه می‌شود که هر گونه ناراحتی غیرعادی یا طولانی مدت را در اسرع وقت به دندانپزشک خود گزارش دهند.

چرک یا ترشح

وجود چرک یا ترشح در اطراف ایمپلنت دندانی نشانه واضحی از عفونت است. چرک یا ترشح ممکن است به عنوان یک ماده بدبو که از لثه یا اطراف خود ایمپلنت می آید مشاهده شود. به بیماران باید آموزش داده شود که در صورت مشاهده هرگونه ترشح غیرطبیعی از محل ایمپلنت خود، فوراً به دنبال مراقبت های دندانی بوده و به دندانپزشک خود مراجعه کنند. 

تحرک ایمپلنت

ایمپلنت دندانی آلوده ممکن است به دلیل از دست دادن استخوان یا آسیب بافتی ناشی از عفونت شل یا متحرک شود. دندانپزشکان باید ثبات ایمپلنت های دندانی را در طول معاینات معمول ارزیابی کنند و هرگونه نگرانی در مورد تحرک ایمپلنت را با بیماران خود برطرف کنند.

انواع عفونت ایمپلنت دندان

عفونت می تواند در هر مرحله ای از پروسه ایمپلنت، از زمان قرار دادن اولیه ایمپلنت تا ترمیم نهایی، رخ دهد.عفونت های ایمپلنت را می توان بر اساس شدت و وسعت آنها طبقه بندی کرد. انواع عفونت ایمپلنت دندان شامل موارد زیر می‌باشد:

موکوزیت پری ایمپلنت

یکی از شایع ترین انواع عفونت مرتبط با ایمپلنت دندان، موکوزیت اطراف ایمپلنت است. این وضعیت با التهاب و خونریزی بافت های نرم اطراف ایمپلنت مشخص می شود. موکوزیت اطراف ایمپلنت معمولاً به دلیل تجمع پلاک و باکتری در اطراف محل ایمپلنت ایجاد می شود که می تواند منجر به پاسخ التهابی در بافت های اطراف شود. در صورت عدم درمان، موکوزیت اطراف ایمپلنت می تواند به وضعیت جدی تری به نام پری ایمپلنت تبدیل شود. این نوع عفونت لثه را درگیر می‌کند.

پری ایمپلنتیت

پری ایمپلنتیت شکل شدیدتری از عفونت است که بافت ها و استخوان اطراف ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می دهد. با التهاب، تورم و تحلیل استخوان در اطراف محل ایمپلنت مشخص می شود. پری ایمپلنتیت معمولاً توسط موکوزیت دور ایمپلنت درمان نشده ایجاد می شود که به باکتری ها اجازه می دهد تا به عمق بافت ها و استخوان نفوذ کنند. در صورت عدم درمان، پری ایمپلنتیت می تواند منجر به شکست ایمپلنت و نیاز به برداشتن ایمپلنت شود. این نوع عفونت علاوه بر درگیری لثه، استخوان را نیز درگیر می‌کند.

عفونت های زودرس و دیررس ایمپلنت

عفونت‌هایی که مدت کوتاهی پس از کاشت ایمپلنت ایجاد می‌شوند، عفونت‌های اولیه ایمپلنت نامیده می‌شوند، در حالی که عفونت‌هایی که ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از کاشت ایمپلنت رخ می‌دهند، به عنوان عفونت‌های دیررس ایمپلنت شناخته می‌شوند. عفونت‌های اولیه ایمپلنت اغلب به عوارض جراحی یا بهداشت نامناسب دهان مربوط می‌شوند، در حالی که عفونت‌های دیررس ایمپلنت معمولاً نتیجه تماس طولانی‌مدت باکتری‌ها و نگهداری ناکافی از محل کاشت است.

تشخیص عفونت ایمپلنت دندان

بعد از مشاهده علائم و نشانه های عفونت لازم است جهت بررسی بیشتر به دندانپزشک مراجعه نمایید. متخصص ایمپلنت در قدم اول برای تشخیص عارضه و میزان عفونت، عکس برداری را تجویز می‌کند و در صورت تشخیص عفونت اقدامات درمانی لازم را انجام می دهد. دقت داشته باشید که تشخیص عفونت بعد از ایمپلنت دندان در مراحل اولیه از اهمیت بالایی برخوردار است ؛ چرا که درمان راحت تر و سریع تر انجام می شود.

برای درمان عفونت ایمپلنت چه درمان هایی لازم است؟

همانطور که اشاره کردیم ممکن است که نشانه های عفونت ایمپلنت در هر دوره ای اتفاق بیافتد. با توجه به زمان بروز آن بهترین متخصص ایمپلنت در تهران تصمیم لازم برای درمان را در نظر می گیرد.اگر علائم عفونت بلافاصله بعد از جراحی بروز نماید، معمولا اولین درمان با دریافت آنتی بیوتیک انجام می شود، اگر عفونت شدید و باعث آسیب به استخوان فک شود نیاز به تعویض ایمپلنت خواهد بود. البته این مورد زیاد شایع نیست و در بیشتر اوقات جراح با تمیز کردن اطراف ایمپلنت و تجویز داروهای قوی تر این عارضه را برطرف می کند.توجه به علائم و نشانه های این عارضه بهترین اقدامی است که می تواند از تعویض ایمپلنت جلوگیری نماید. پیشنهاد می‌کنیم برای جلوگیری از عفونت پس از ایمپلنت انجام چکاپ های دوره ای، رعایت بهداشت اطراف ایمپلنت، استفاده از دستگاه واتر جت برای شستشوی پلاک اطراف روکش های ایمپلنت را جدی بگیرید. به این نکته نیز توجه داشته باشید که اگر جراحی ایمپلنت توسط افرادی که علم و مهارت کافی ندارند انجام شود، ممکن است دچار عفونت پس از ایمپلنت شده و عوارض جبران ناپذیری برای شما رخ دهد که نه تنها موجب خارج کردن ایمپلنت از دهان شده بلکه موجب بازسازی استخوان ناحیه شده که افزایش هزینه را در پی داشته و گاها ممکن است هرگز نتیجه ی مطلوب اولیه ایجاد نشود. به همین منظور برای جلوگیری از موارد ذکر شده حتما برای انجام ایمپلنت به متخصص جراحی لثه که مهارت و علم کافی دارد، مراجعه کنید تا سالیان سال بتوانید از ایمپلنت های خود استفاده کنید.