ایمپلنت دندان در دوران بارداری خطرناک است؟

ایمپلنت دندان در دوران بارداری یکی از موضوعات مهم و حساس در حوزه دندان‌پزشکی است که بسیاری از خانم‌های باردار درباره آن سوال دارند. حفظ سلامت دهان و دندان در این دوره به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش حساسیت لثه‌ها، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. از طرفی، نگرانی‌های مربوط به ایمنی انجام درمان‌های دندانی مانند ایمپلنت، مصرف داروها و استفاده از پرتوهای رادیولوژی باعث می‌شود مادران باردار به دنبال اطلاعات دقیق و قابل اطمینان باشند. در این مقاله به بررسی نکات کلیدی و علمی درباره انجام ایمپلنت دندان در دوران بارداری، زمان مناسب انجام آن، و راهکارهای ایمن برای حفظ سلامت مادر و جنین می‌پردازیم تا به شما کمک کنیم بهترین تصمیم را بگیرید. اگر شما هم به دنبال پاسخ به سوالات خود درباره ایمپلنت در این دوره حساس هستید، این مطلب می‌تواند راهنمای کاملی برایتان باشد.

آیا ایمپلنت دندان در دوران بارداری بی‌خطر است؟

ایمپلنت دندان یکی از روش‌های موثر جایگزینی دندان از دست‌رفته است، اما در دوران بارداریبه‌ویژه در سه‌ماهه اول و سوم انجام این عمل به‌شدت توصیه نمی‌شود. به‌طور کلی، دوران بارداری به دلیل تغییرات فیزیولوژیک و هورمونی، زمان حساسی برای انجام جراحی‌های انتخابی مانند ایمپلنت محسوب می‌شود.

شما می‌توانید برای دریافت نوبت و مشاوره آنلاین بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

چرا انجام ایمپلنت در بارداری توصیه نمی‌شود؟

انجام ایمپلنت دندان در دوران بارداری معمولا توصیه نمی‌شود به چند دلیل مهم که در ادامه به آن ها اشاره می‌کنیم:

• خطر برای جنین: استفاده از بی‌حسی، داروهای آنتی‌بیوتیک و حتی مسکن‌ها ممکن است بر رشد جنین تاثیر منفی بگذارد.
• نیاز به رادیوگرافی: عکس‌برداری از فک (CBCT یا پانورکس) حتی با پوشش محافظ، در دوران بارداری فقط در شرایط اورژانسی قابل توجیه است.
• تغییرات هورمونی: بارداری باعث افزایش سطح استروژن و پروژسترون می‌شود که ممکن است منجر به تورم لثه، خونریزی و بیماری‌های پریودنتال گردد. این وضعیت‌ها، روند بهبودی پس از جراحی ایمپلنت را مختل می‌کنند.
• پاسخ التهابی شدیدتر: بدن زنان باردار ممکن است نسبت به جسم خارجی (ایمپلنت) واکنش التهابی شدیدتری نشان دهد، که خطر شکست ایمپلنت را افزایش می‌دهد.
• محدودیت در دارودرمانی: بسیاری از داروهای مهم برای کنترل درد یا پیشگیری از عفونت پس از جراحی ایمپلنت، در بارداری منع مصرف دارند یا با احتیاط زیاد تجویز می‌شوند.

ایمپلنت دندان در دوران بارداری آیا در شرایط اورژانسی ممکن است؟

در دوران بارداری، انجام ایمپلنت دندان معمولا به بعد از زایمان موکول می‌شود، اما گاهی شرایط اورژانسی مانند عفونت شدید یا درد غیرقابل‌کنترل، پزشک را وادار می‌کند که درمان را به تعویق نیندازد. بهترین زمان برای انجام این درمان، سه‌ماهه دوم بارداری است، چراکه رشد جنین نسبتا پایدار است و خطرات دارویی یا اشعه‌ای کمتر می‌شود.

در این مواقع از لباس‌های محافظ در برابر اشعه ایکس و شکم‌بندهای مخصوص برای حفظ ایمنی جنین استفاده می‌شود. همچنین، به دلیل دشواری نشستن طولانی‌مدت در سه‌ماهه سوم، انجام جراحی ایمپلنت در این دوره نیز توصیه نمی‌شود.

بعد از زایمان چه مدت باید صبر کرد تا ایمپلنت انجام شود؟

انتخاب زمان مناسب برای کاشت ایمپلنت دندان پس از زایمان، نقش مهمی در موفقیت درمان و بهبود بافت‌های دهان ایفا می‌کند. توصیه می‌شود حداقل ۱۸ تا ۲۴ ماه پس از زایمان صبر شود تا بازسازی کامل استخوان و بافت‌های نرم اطراف محل ایمپلنت صورت گیرد. این بازه زمانی به بدن اجازه می‌دهد تا شرایط ایده‌آل برای Osseointegration  (فرآیند اتصال ایمپلنت به استخوان) فراهم شود و از شکست احتمالی درمان جلوگیری گردد.

پیش از این، دندانپزشکان نیز حداقل ۱۲ ماه پس از استخراج دندان را برای انجام ایمپلنت توصیه می‌کردند که این توصیه در مورد مادران پس از زایمان نیز کاربرد دارد. صبر کافی جهت بهبود بافت‌های استخوانی و لثه‌ای، موجب افزایش ثبات ایمپلنت و دوام بلندمدت آن خواهد شد.

با این حال، تعیین زمان دقیق کاشت ایمپلنت باید بر اساس شرایط بالینی هر بیمار و ارزیابی‌های تخصصی بهترین متخصص ایمپلنت در تهران صورت گیرد. لذا مشاوره دقیق و پیگیری‌های پس از زایمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا بهترین زمان درمان انتخاب گردد.

در صورت دندان درد شدید در بارداری چه باید کرد؟

درد شدید دندان در دوران بارداری موضوعی است که نیاز به توجه فوری دارد. مادران باردار باید در صورت مواجهه با درد دندان، هرچه سریع‌تر به دندان‌پزشک مراجعه کنند، چرا که مشکلاتی مانند عفونت یا پوسیدگی می‌تواند سلامت مادر و جنین را تهدید کند.

همان طور که اشاره کردیم بهترین زمان برای درمان‌های دندانپزشکی در دوران بارداری، سه‌ماهه دوم است، زیرا در این دوره استفاده از بی‌حسی موضعی و داروهای مجاز مانند آموکسی‌سیلین به نسبت ایمن‌تر است. در سه‌ماهه اول به دلیل حساسیت بالای جنین، درمان‌های غیرضروری به تعویق می‌افتد، اما در شرایط اورژانسی باید اقدامات لازم انجام شود.

 همچنین مصرف مسکن‌های ایمن مانند استامینوفن توصیه می‌شود، در حالی که داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) به ویژه در سه‌ماهه سوم باید اجتناب شود. در مواردی که نیاز به عکسبرداری دندان وجود دارد، استفاده از پیش‌بند سربی برای محافظت از جنین الزامی است. در نهایت، برای کاهش موقت درد تا زمان مراجعه به دندان‌پزشک، استفاده از شست‌وشوی آب نمک گرم و کمپرس سرد نیز مفید خواهد بود.