روشهای ایمپلنت دندان به عنوان راهکار موثر در ترمیم و بازگرداندن کامل وظایف دهانی، به دلیل توانایی آن در جایگزینی دندانهای مفقود، به شکلی کاملاً طبیعی و پایدار، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با پیشرفت فناوری و تکنولوژی، روشهای مختلفی برای ایمپلنت دندان به وجود آمده است که هر کدام ویژگیها و مزایای منحصر به فرد خود را دارند و بسته به شرایط و نیازهای بیماران، انتخاب میشوند. در این مقاله، به بررسی برخی از این روشهای ایمپلنت دندان خواهیم پرداخت و هرکدام را بررسی خواهیم کرد.
انواع روش های ایمپلنت دندان
روش های ایمپلنت دندان با توجه به طرح درمان، موقعیت ایمپلنت نسبت به استخوان فک
ایمپلنت فوری یا یک روزه
ایمپلنت فوری یا یک روزه دو روش مختلف برای ارائه خدمات ایمپلنت دندانی هستند.
- ایمپلنت فوری (Immediate Implant): این روش ایمپلنت نصب میشود و سپس ترمیم فوری روی آن انجام میشود، به طوری که بیمار میتواند بلافاصله پس از عمل ایمپلنت، از دندان مصنوعی استفاده کند. این روش به بیمار امکان میدهد که بدون انتظار و مدت زمان طولانی از دندان مصنوعی استفاده کند.
- ایمپلنت یک روزه (Same-day Implant): در این روش نیز ایمپلنت نصب میشود، اما ترمیم فوری انجام نمیشود. بلکه بعد از نصب ایمپلنت، باید مدتی منتظر بمانید تا پزشک تصمیم بگیرد که آیا شرایط بدنی شما برای ترمیم فوری مناسب است یا خیر. در صورت مناسب بودن، ترمیم فوری انجام میشود، اما در غیر این صورت، باید منتظر بمانید تا بازگشت به حالت طبیعی بدنی امکانپذیر شود.
ایمپلنت تک مرحله ای
ایمپلنت تک مرحلهای یک روش ایمپلنتگذاری است که در یک مرحله و با یک عمل جراحی انجام میشود، به عبارت دیگر، ایمپلنت و بخش مصنوعی دندان در یک زمان نصب میشود. این روش عموماً در مواردی استفاده میشود که استخوانهای فک و دهان برای جذب ایمپلنت مناسب و آماده است.
این فرآیند معمولاً به سرعتترین روشهای ایمپلنتگذاری تلقی میشود، زیرا فرآیند نصب و ترمیم دندان در یک مرحله انجام میشود و نیازی به جراحی دو مرحلهای یا ترمیمهای بیشتر نیست.
ایمپلنت دو مرحله ای
ایمپلنت دو مرحلهای یکی از روشهای متداول برای ایمپلنتگذاری در دندانهای از دست رفته است. در این روش، پیچ ایمپلنت ابتدا در استخوان فک یا دهان جایگذاری میشود، اما بخش بالایی یا بخش مصنوعی دندان به مدت چند ماه (معمولاً حدود 3 تا 6 ماه) نصب نمیشود. بعد از این مدت زمان، که به استخوان زمان میدهد تا به ایمپلنت متصل شود و به آن پیوند بزند، بخش مصنوعی دندان (معمولاً یک کاپ) نصب میشود.
این روش در مواردی که استخوان فک یا دهان برای ایمپلنت مناسب نیست و نیاز به زمان برای بهبود استخوان دارد، مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین، این روش ممکن است در مواردی که مراحل ترمیم و نصب ایمپلنت در یک زمان ممکن نیستند (مانند عفونتهای لثه یا سایر مشکلات جراحی)، مناسب باشد.
بر اساس موقعیت ایمپلنت نسبت به استخوان فک
ایمپلنت دندان بر اساس موقعیت نسبت به استخوان به سه دسته اصلی تقسیم میشود:
ایمپلنت فرو رونده یا اندواستیل (Endosteal)
ایمپلنت اندواستیل یا فرو رونده نوعی ایمپلنت دندانی است که به صورت مستقیم در استخوان فک یا دهان جایگذاری میشود. این نوع ایمپلنتها معمولاً به شکل پیچ طراحی شدهاند و به عنوان یک جزء ثابت به استخوان متصل میشوند. ایمپلنتهای اندواستیل به عنوان یکی از روشهای پرکاربرد در ایمپلنتگذاری دندان مورد استفاده قرار میگیرند. این ایمپلنتها معمولاً برای ترمیم یک دندان یا چند دندان مفقود استفاده میشوند و میتوانند به عنوان پایهای برای ترمیمات مصنوعی مانند کاپها یا پلها عمل کنند.
ایمپلنت ساب پریو استیل (Subperiosteal)
ایمپلنت ساب پریو استیل یک نوع ایمپلنت دندانی است که به صورت مستقیم در استخوان فک یا دهان جایگذاری نمیشود. به جای آن، این نوع ایمپلنت بر روی استخوان و زیر پریوستئوم (پوست و بافتهای مخاطی لثه) قرار میگیرد. این ایمپلنتها معمولاً برای افرادی که استخوان فک آنها به میزان کافی برای جایگذاری ایمپلنت مستقیم نیست، استفاده میشوند.
ایمپلنت زیگوماتیک (zygomatic)
ایمپلنت زیگوماتیک (Zygomatic) یک نوع ایمپلنت دندانی است که به صورت مستقیم در استخوان گونه (زیگوما) جایگذاری میشود. این نوع ایمپلنت معمولاً برای افرادی استفاده میشود که استخوان فک آنها برای جایگذاری ایمپلنت مستقیم به دلیل نقص یا کمبود استخوان مناسب نیست. استفاده از ایمپلنتهای زیگوماتیک امکان ترمیم دندانها را در افرادی که استخوان فک آنها به میزان کافی نیست، فراهم میکند.
کاشت دندان به روش پروتز Snap-In
کاشت دندان به روش پروتز Snap-In یک روش معمول برای جایگذاری دندانهای مصنوعی است که با استفاده از ایمپلنتها و پروتزهای قابل جابجایی صورت میگیرد. در این روش، ایمپلنتهایی به استخوان فک یا دهان جایگذاری میشوند و سپس پروتزهای Snap-In که دارای قفلهای خاصی هستند، بر روی آنها قرار میگیرند. این قفلها به پروتز اجازه میدهند که به ایمپلنتها متصل شود و در مکان خود قرار بگیرد، اما به راحتی قابل جابجایی و خارج شدن نیز هستند. این روش به بیماران امکان میدهد که دندانهای مصنوعی خود را بدون نیاز به چسبندگیهای قوی یا پیچیده، به سادگی جابجا کنند و از آنها استفاده کنند.
کاشت دندان با تکنیک All on 4
کاشت دندان با تکنیک All on 4 یک روش پیشرفته در ایمپلنتگذاری دندانهاست که برای ترمیم کامل دندانهای بالا یا پایین استفاده میشود. در این روش، با استفاده از چهار ایمپلنت، کلیه دندانهای بالا یا پایین جایگذاری میشوند. این ایمپلنتها به صورت استراتژیک در استخوان فک یا دهان جایگذاری میشوند تا بهترین ثبات و پشتیبانی برای دندانهای مصنوعی فراهم شود. این روش امکان ترمیم دندانهای مفقود را با استفاده از تعداد کمتری ایمپلنت و در زمان کمتری نسبت به روشهای سنتی فراهم میکند.
بهترین روش کاشت دندان چه روشی است؟
بهترین روش کاشت دندان برای شما بستگی به متغیرهای مختلفی مانند وضعیت دهانی شما، تعداد و موقعیت دندانهایی که باید ترمیم شوند، سلامت عمومی شما، و نیازهای خاص شما دارد. برای تعیین بهترین روش، بهتر است با یک دندانپزشک مشورت کنید و وضعیت شما را بررسی کنید. دندانپزشک شما میتواند بر اساس اطلاعات شخصی شما و دانش حرفهای خود، بهترین راه حل را برای ترمیم دندانهایتان پیشنهاد دهد.
خلاصه
روش های ایمپلنت دندان با توجه به موقعیت دندان متفاوت است. ایمپلنت دندان یک روش پیشرفته و موثر برای ترمیم دندانهای مفقود است. ایمپلنتها میتوانند به صورت فوری یا در چند مرحله نصب شوند و میتوانند برای ترمیم یک دندان مفقود یا گروهی از دندانها استفاده شوند. از جمله روشهای معروف ایمپلنت دندان میتوان به روشهای Endosteal، Subperiosteal، Zygomatic و All-on-4 اشاره کرد که هرکدام ویژگیها و مزایای خاصی دارند و بر اساس شرایط فردی و نیازهای بیمار مورد استفاده قرار میگیرند.
نمونه کار های دکتر علی قمری
با سلام جناب دکتر پرسشی داشتم ایا کسی که چندین سال از دندان مصنوعی استفاده کرده ودر نیجه ان لثه واستخوان فک او تحلیل رفته امکان ایمپلنت دارد؟
باید حتما معاینه شوید و البته تصاویر رادیوگرافی هم تهیه کنید. به تناسب میزان تحلیل استخوان و لثه طرح درمان مشخص می شود که با توجه به آن جراحی فلپ برای بیمار انجام خواهد شد.